Zo’n moment dat het kwartje rolt. Ik ben tijdens de lunch een beetje aan het sparren met een collega over nieuwe contractvormen en nieuwe manieren van samenwerken. Met open vragen kom je het verst. Dus vraag ik waar behoefte aan is en verwacht de gebruikelijke dingen als: andere lay-out, beter leesbare teksten en betere specificaties.
Het antwoord is verrassend. Hij zegt: “We hebben behoefte aan minder. De opdrachtgever vraagt bijvoorbeeld om een brug en met een aantal randvoorwaarden wordt dat direct op de markt gezet ter verdere uitwerking en realisatie”. En daarna zegt hij: “Jullie zijn slimme contractspecialisten met veel kennis, alleen bestaat de kans dat jullie verouderd en overbodig worden. De opdrachtgever vraagt die kennis niet meer bij jullie maar bij een aannemer, laat die het maar uitzoeken.” En daar zit je dan, met al je kennis en kwaliteiten.
Maar het kwartje rolt verder. Heeft die aannemer dan niets aan onze kennis? Moeten we de kwaliteit en kennis die we traditioneel in een bestek vastleggen misschien herbestemmen? De opdrachtgever verwacht immers nog steeds dezelfde en vaak zelfs hogere kwaliteit van de aannemer. Voorheen werd zo’n brug tot op de laatste schroef ontworpen. Nu wordt verwacht dat de aannemer een brug oplevert die nog beter is dan dat een architect kan verzinnen. We horen echter van onze bouwmanagers en kwaliteitsinspecteurs dat er steeds vaker zaken tussen wal en schip vallen. Iets is dan niet uitgezocht of uitgedacht. Zo heeft de opdrachtgever een bepaald idee bij schoon beton, maar laat men de aannemer verder specificeren. Die legt de uitwerking bij zijn onderaannemer die een heel ander idee heeft. Of het wegdek en constructieve brugdek voldoen afzonderlijk aan de functionele eis, maar de combinatie laat toch te wensen over. Het risico is voor de aannemer, maar het probleem raakt alle partijen.
Zouden we hier iets in kunnen betekenen? We hebben immers veel kennis verzameld en die zetten we graag in om te zorgen voor een succesvol werk en een tevreden opdrachtgever. Kunnen we dat ook voor een aannemer doen? In combinatie met een goede risicoanalyse en juiste kwaliteitsborging kunnen we aannemers ontzorgen. We kunnen het ontwerp toetsen aan de vraag van zijn opdrachtgever en vervolgens de risico’s en kwaliteitseisen in kaart brengen. Een goede kwaliteitsborging en een eenduidige uitvraag voorkomen vervolgens discussies en kosten.
Dus in plaats van achter te blijven in een veranderende markt, geven we onze ervaring en kennis een nieuwe bestemming. Op die manier verdwijnt deze kennis niet maar blijft ze waardevol en nuttig.
Auteur: Mynko van der Graaf
Er zijn nog geen reacties
