Stedebouw & architectuur nr. 3 mei 2015
Een relatief nieuwe vormentaal binnen de hedendaagse (digitale) ontwerpcultuur is die van zogenaamde topologie-geoptimaliseerde constructies. Met behulp van een parametrisch model en constructieve optimalisatiealgoritmen kunnen constructies ontworpen worden waarbij materiaal enkel daar gebruikt wordt waar het constructief efficiënt is. Tot praktische uitvoering en daadwerkelijke realisatie van dergelijke constructies komt het echter nog vrij zelden. Dit mede als gevolg van de technische tekortkoming van bestaande productietechnieken en het gebrek aan toegankelijkheid en / of relatief hoge investerings- of ontwikkelingskosten van nieuwe technieken. Een recent promotieonderzoek naar ‘vacuumatics’ lijkt hierin verandering te brengen.
ABT'er Frank Huijben schreef een artikel over vacuumatics en de nieuwe mogelijkheden ervan.Lees hier het gehele artikel.
